Seviyorum Ulan!

"-seviyorum ulan!"
Doğal bir ifade olarak bu halini almış sözdür. Çünkü, son zamanlarda peyda olan sevgiyi vıcık vıcık halleri ve sözleriyle küçülten gençliği hesaba katmazsak, sevdiğini söylemek güçtür. Seviyorum sözcüğü başına bir kişi ismi getirildiğinde adeta tabudur. Çünkü sevgi alenen söylenen bir şey değildir genelde, özellikle bir kanser gibi ülkemizi sömürmüş olan kahve kültüründe. Orada saygı-itaat, güç-gösteriş değerlidir. Normalde de büyüğe, iyiye sevgi duyulur, adettendir.

Bir kişiyi, sırf o kişi olduğu için sevmek yalnız yapılan bir iştir ve bu yüzden kendin olabilmek gerekir. Bu yüzden sevdiğini söyleyecek insan da seviyorum ulan diye haykırır. Kendinden emin olma vardır yüksek sesle söylenen bu sözde. Ve bir meydan okuma vardır; olası bütün tehditlere. Bu tehdit bazen sevilenin kendisi olur, bazen aile, bazen toplum, bazense kendi sevemeyenler. Ama daima vardır hayatın sevenlere sürprizleri. Hayat zaten sürprizlerle doludur aslında, fakat seven öyle farklı bir boyuta geçmiştir ki orada öylece kalmak ister. Sevgili olmak, iki bedende tek canmışçasına yaşamak ve buna engel tanımamaktır. Buna paha biçememektir.

Kolay değildir seni seviyorum diyebilmek. Birini sevmek, yürümeyi sevmek gibi ya da yaprak sarmayı sevmek gibi değildir çünkü. Ağır iştir sevmek. Onu ifade etmek de güçtür. İmalar, kinayeler, işaretler, şarkılar, şiirler, hediyeler hep bunun için vardır. Doğrudan söylemenin güçlüğünden kaçmak için. Sevgiyi ifade etmek için. Seviyorum demek sözdür. Söz senettir. Dile bile kolay değildir. Sevgi öyle alelade, öyle sıradan, öyle hafif bir şey değildir. Sevmek, sevilenden gelecek her şeyi baştan kabul etmek, ve onu başka bir şey yapmasına ihtiyaç duymaksızın sevmek demektir.

Sevmek, içindeki boşluğu "o"nunla doldurmak demektir. Hayatı bazen, o ve diğerleri diye ayırmak ve genelde onu seçmektir. Bazense kendim yahut sevgilim ikilemine düşüp, yine onu seçmektir. Sevmek herşeyden geçmektir. Sevmek, herşeye onunla değer biçmektir. Koca dünyadaki kısacık ve tek zamanını onunla geçirmek istemektir. Onu ifade etmezse içinde kalacağını bilip kabullenememektir. Herkes bilsin istemektir.

Hal böyleyken, sevmek; bazen seni seviyorum diye fısıldamak, bazen ben onu seviyorum deyip ağlamak, bazense seviyorum ulan! diye haykırmaktır sevgini dünyaya.

C.Ç.